خلاء حرارت سامانه پیشرانش ماهواره پارس ۱ با موفقیت تمام مراحل آزمون را پشت سر گذاشت. پژوهشگران پژوهشگاه فضایی ایران، در روز پنجشنبه سوم مرداد، آزمون خلاء حرارت سامانه پیشرانش ماهواره پارس ۱ را در محفظه خلاء حرارتی مرکز تجمیع، آزمون و یکپارچه‌سازی پژوهشگاه به اجرا گذاشته و با موفقیت به انجام رساندند.
مهندس حامد زینی‌وند، سرپرست گروه پژوهشی مهندسی سامانه‌های حمل و نقل فضایی، درباره این آزمایش اظهار داشت: «طی آزمون خلاء حرارت سامانه پیشرانش ماهواره پارس ۱، چهار سیکل حرارتی در شرایط خلاء انجام شد که اندازه‌گیری نشتی سامانه در شرایط خلاء و عملکرد رانشگرها در محدوده دمای ۲۰- درجه تا ۵۵+ درجه سانتی‌گراد انجام گرفت و زیرسامانه نیز عملکرد قابل قبولی را به اجرا گذاشت؛ با انجام این آزمایش، اطمینان حاصل شد که سامانه در شرایط محیطی فضایی نیز عملکرد موفقی خواهد داشت.»
وی همچنین افزود: «سامانه پیشرانش ماهواره پارس ۱ در جهت اصلاح مدار ماهواره در چرخه عمر ماهواره در مدار عمل می‌کند و باعث می‌شود طول عمر ماهواره به صورت قابل توجهی افزایش یابد.»
در فروردین ماه سال جاری نیز در همین مرکز آزمایش شرایط محیطی زیرسامانه کامپیوتر این ماهواره که به عنوان مغز سامانه، وظیفه راهبری و اجرای ماموریت آن را بر عهده دارد، با موفقیت به انجام رسید. آزمایش ارتعاشی کامپیوتر روی برد ماهواره پارس ۱، شامل آزمون ارتعاشات اتفاقی، سینوسی، شبه استاتیک و شوک مکانیکی بود.
قرارداد ساخت ماهواره بومی سنجش از دور پارس ۱ با یک شرکت روسی امضا شد. شروع این پروژه، یکی از مهم‌ترین اتفاقات سال ۹۵ در حوزه فناوری‌های فضایی بود. ماهوراه پارس ۱ قرار است مطابق با اهداف برنامه ششم توسعه به عنوان اولین ماهواره کاملا بومی و عملیاتی در مدار زمین قرار بگیرد و تحت اختیار کامل ایران مدیریت شود.
این ماهواره با سه هدف تصویربرداری کاربردی، توسعه بازار داده‌های سنجشی داخلی و توسعه و آزمایش فناوری‌های پایه‌ای ماهواره‌های سنجشی در نظر گرفته شده است. پارس ۱ اولین ماهواره سنجشی بومی با قابلیت ارائه تصاویر کاربردی است. سازمان فضایی ایران پروژه ماهواره سنجشی پارس ۱ را با رویکردی متفاوت و با استفاده از توانمندی کل کشور اجرا می‌کند؛ از این رو برای اجرای آن کنسرسیومی شامل دانشگاه‌های صنعتی امیرکبیر، صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، صنعتی شریف، علم و صنعت ایران و پژوهشگاه فضایی ایران تشکیل شده است.
وزن این ماهواره ۱۴۰ کیلوگرم است که توسط ماهواره‌بر سیمرغ در مدار دایروی با ارتفاع ۵۰۰ کیلومتر قرار خواهدگرفت. با توجه به سنجشی بودن ماهواره، تصویربرداری با قدرت تفکیک مکانی ۱۵ متر و دقت پایدارسازی ۰.۰۱۵ درجه بر ثانیه در نظر گرفته شده است.